geleceğin en karanlık olduğu bir yerde
bir ateş gibi sarıldığım sensin bir pınardan içer gibi öptüğüm
bir dalganın denize vurması gibi yüzüyor ellerim üzerinde
nefesin akşam rüzgarı gibi esiyor
ellerim saçlarının ormanında dolanıyor düşmemek için
kadife bir dağa tırmanırken bütün benliğim
ateşin en sıcak ve karanlık olduğu yerde
beni bu anlamsız karanlıktan çekip alan sensin
özgürlüğü su gibi kıvrılan yerlerinden içen benim
uçup giden bir kuş gözlerinde gördüğüm
yine bir gece bir boşluğa uyansam
ellerimden tutarsın bilirim
özgürlük kadar uzak da olsan
hiç gelmeyen gelecek ve ellerimiz bir kördüğüm
geleceğin en karanlık olduğu bu gecede
içimden geçen sensin bütün geçip giden gecelerimizle
yunus erdem öre, 2017, elazığ cezaevi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder